توضیحات
قصه سنجان چکامه‌ای است به زبان پارسی «بازمانده‌ای است از ادبیات پراکنده و اندک زرتشتیان» که داستان مهاجرت دشوار و غم انگیز گروهی از زرتشتیان ایران به هندوستان را بازگو می‌کند. پس از ورود اسلام به ایران گروهی از زرتشتیان از سنجان، که از توابع خواف در خراسان بود کم‌کم به سوی جنوب شرقی ایران کوچ کرده، سرانجام پس از زدوخوردی که با اعراب داشتند شکست خوردند و در جزیره هرمز پناه گرفتند. اما چندی نگذشت که اعراب به این جزیره نیز دست یافتند. زرتشتیان به ناچار سوار بر کشتی راه هندوستان را پیش گرفتند و سرانجام به هند رسیدند. آنان در سرزمینی که سکونت گزیدند آن را به یاد سرزمین از دست رفته‌شان «سنجان» نامیدند.
