کتاب اندیشه سیاسی ایرانی

توضیحات

در بخشی از دیباچه کتاب آمده است: “اکنون، شاید بیش از هر زمان دیگری، از پرسش از ماهیت و طبیعت تفکر سیاسی در حوزه تمدن ایرانی در دوران اسلامی، ناگزیریم؛ پرسشی برآمده از چالش‌های نو پدیدار شده درباره سرشت هویت فرهنگی‌مان، که تلاش برای پاسخ بدان منابع مهمی را پیش روی ما می‌نهد که متفکران ایرانی در تدوین آرای سیاسی خود از آنها بهره برده‌اند؛ منابعی که بر آمده از خاستگاه تمدنی‌شان عبارت‌اند از: 1 – آموزه‌های قرآنی و سنت نبوی؛ 2- سنت فلکداری ایرانی و آموزه‌های ایرانشهر گرایانه؛ 3 – فلسفه سیاسی یونانی/ هلنی؛ 4 – آداب و رسوم عرب در زمینه رفتار سیاسی. گفتنی است که محل تلاقی و برخورد این منابع فکری در بخش مهمی از تاریخ اسلام، جغرافیای فرهنگی/ تمدنی ایرانی بوده است؛ و به همین دلیل است که نخستین فیلسوفان جهان اسلامی در این حوزه فرهنگی/ تمدنی پدیدار می‌شوند و آموزه‌هایی به دست می‌دهند که نگریستن در آنها ما را به اهمیت تامل در چگونگی تبادل و تلاقی اندیشه‌ها و فرهنگ‌های یاد شده در ایران نخستین سده‌های اسلامی، واقف می‌کند. مجموعه چهار عنوان حکمت و سیاست در ایران نخستین سده‌های اسلامی نیز با هدف برآوردن چنین تاملاتی فراهم آمده است”. کتاب حاضر از این مجموعه که با پیشگفتاری از محمد کریمی زنجانی اصل آغاز شده شامل این مقالات است” “خاستگاه ایرانی کلمه حق/ پرویز اذکایی”، “خرد شهر رازی/ پرویز اذکایی”، “ادیان در نگاه ابوحاتم رازی/ ساموئل اشترن، ترجمه افسانه منفرد”، “ابن ریوندی و کتاب الزمرد/ محمد کاظمی رحمتی”، “نخشبی و جنبش قرمطیان خراسان/ رضا رضا زاده لنگرودی”، “ابوالحسین شهید؛ حکیم شاعران بلخ/ محمد کریمی زنجانی اصل”، “فارابی و سجستانی؛ عقل و شرع در نگاه معلم و فیلسوف/ محمد کریمی زنجانی اصل”، “ابو یعقوب سجستانی و تناسخ/ ویلفرد مادلونگ، ترجمه محمد کریمی زنجانی اصل”، “ابو یعقوب سجستانی و هفت قوه عقل/ ویلفرد مادلونگ، ترجمه علی مرتضویان”، “رازی در طب روحانی/ مهدی محقق”، “معانی ضمنی سیاسی در فلسفه رازی/ پل واکر، ترجمه محمد جواد اسماعیلی” و “تصحیح انتقادی الرساله الباهره/ بستان هیدجی، ترجمه مرتضی اسعدی و عبدالله نورانی”.